Vaqif Bayatlı Odər

Tanrının dustaqları, Tanrının dostları

  Əziz Pənah, Arif, Rauf, İqbal, Sərdar, İbrahim, Etimad bəylər! Siz həbsdə günahsız o qədər yatdınız ki, artıq bəndələrin yox, Tanrının dustaqlarına çevrildiniz. Daha Tanrıdan başqa heç kəsin sizə gücü çata bilməz, çünki siz qalxdığınız ucalığa nə boyları, nə silahları çatar.

Bütün günahsız dustaqlar Tanrının dustaqlarıdı. Elə ona görə də Siz bəndə dustaqxanasında bu qədər cəsarətli, məğrur və qorxmazsınız. Elə ona görə də Siz mühakimə olunmur, mühakimə edirsiniz.

Bəylər! Siz qalxdıqca, qalxdığınız ucalıqlar da qalxır.

Bunları yazmaqla həm də “Tanrının dustaqları, Tanrının dostları” şeirimi sizə həsr etdiyimi bildirirəm. Şair indini, keçmişi yox, həmişə gələcəyi yazır.

                                                                                        Sevgilərlə: Vaqif Bayatlı Odər

Bir an da dayanmadan, durmadan,

 elə hey həbsxana divarlarını yazar,

yazar  göy üzütək azad dustaqlar,

dünyanın ən gözəl quşlarının

şəklini çəkər onlar ora,

quşların qanadlarını göy üzündə

gərər, gərər,

quşların dimdiyində Allaha məktub

 göndərər.

   ***

Gecələr özləri yatanda da qalxar

əlləri,

yazar, yazar əllər divarları,

yazıb, yazıb dəftər kimi,

vərəq-vərəq çevirərlər divarları,

çevirib görərlər hər divarda

güllə yeritək göynəyir yeri hər

dərdin, hər sözün,

görərlər həbsxana divarlarına

bitişikdi bütün divarları yer üzünün,

vərəqlədikcə açılar gələr

prezident saraylarından yetim-yesir

komalarınacan

dünyanın bütün divarları,

vərəqlədikcə gələr təzə dərdlər,

dualar, haqlar,

hər açılan təzə  divarı təzə

 məktubtək,

yazıb Allaha göndərər dustaqlar.

***

Ona yazılan divarları

quşların dimdiyindən bir-bir alar,

oxuyan Tanrı,

oxuyar hamının dərdini

tumarlaya-tumarlaya,

oxşaya-oxşaya,

oxuyar özü ən böyük dərdə

oxşaya-oxşaya,

 eni təzə-təzə quşlar gələr, gətirər

məktubları,

yenə dayanmadan, durmadan

oxuyar Tanrı,

oxuyar divarları son küncünəcən,

oxuyar, oxuyar Tanrı gözünün son

gücünəcən,

oxuyar görər dərdləri ayrı-ayrı,

son sözləri birdi bütün məktubların:

- Dərdimizin gücü çatmır, Tanrım,

bizi qaldırmağa göyümüzə,

dərdimiz azdı, yenə, yenə dərd

göndər bizə.

Tanrı öz sevgi bağından təzə-təzə

dərdlər dərər,

dərdiyi dərdləri təzə göyüzü kimi,

təzə qanad kimi yer üzünə

göndərər,

təzə dərdləri alar, qanad açar

həbsxanalar,

dustaqlarıyla verib qanad-qanada

göy üzünə uçar həbsxanalar.

Uçarlar, uçarlar

birdəfəlik Tanrının yanında qalmağa

Tanrının dustaqları,

Tanrının dostları olmağa...